गेल्या पाच सहा दशकात संघाच्या 270 हून अधिक स्वयंसेवकांची हत्या करण्यात आली. केरळमधील 14 पैकी 10 जिल्ह्यात हे हत्यासत्र सुरू आहे. यामध्ये कन्नूर जिल्हा आघाडीवर आहे. कम्युनिस्टांच्या दृष्टीने कन्नूर जिल्ह्यातच माकपचा जन्म झाला. तेथूनच ही चळवळ पुढे सरकली. मात्र आजच्या घडीला त्या ठिकाणी संघाने मोठ्या प्रमाणात आपले कार्य उभे केले आहे. संघाच्या सेवाकार्यामुळे कम्युनिस्ट पार्टीतील अनेक कार्यकर्त्यांनी पक्षाला सोडून संघकार्यात झोकून दिले आहे. यामुळे चवताळलेल्या हिंसक वृत्तीच्या सीपीएमने संघटना सोडून जाणार्‍या कार्यकर्त्यांवर हल्ले चढवायला सुरूवात केली.
राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघ या जगातील सर्वात मोठ्या संघटनेवर त्याच्या स्थापनेपासून टीका होत आली आहे. अनेक भ्रष्ट बुद्धीजिवींकडून संघ विरोधी सूर देशभरात ऐकायला मिळतो. अर्थात या गोष्टींमुळेच संघ आणखी मजबूत झाला याचे भान विरोधकांना आले नाही. संघाचा उद्देश हा देशातील नागरिकांमध्ये राष्ट्रीय भावना जागृत करणे, देशात एकता आणि एकात्मता प्रस्थापित करणे, लोकांनी स्वालंबनाचा मार्ग चोखाळून आपला उद्धार करणे हा आहे. मात्र त्यालाही अनेक राजकीय पक्ष आणि वैचारिक स्तरावरील संघटनांकडून विरोध आहे. कारण संघाच्या या सत्कार्याच्या वाढत्या प्रभावामुळे त्यांचे समाजातले आणि राजकारणातले अस्तित्व संपुष्टात येत आहे. त्यामुळे वैचारिक स्तरावर विरोध असलेल्या संघटनांकडून सशस्त्र हल्ले सुरू आहेत. ही संघटना म्हणजे गोरगरिबांची कैवारी, मजूर-कामगार यांच्या न्यायासाठी लढणारी संघटना म्हणून आपल्याला परिचीत आहे. मात्र यांचे मनसुबे काही औरच आहेत. भारतीय कम्युनिस्ट पक्ष अर्थात डाव्या विचारसरणीचा पक्ष असं या संघटनेचं नाव आहे. नुकतीच केरळमधील जानेवारी महिन्यात घडलेली घटना या डाव्यांचा रक्तरंजित इतिहास अभ्यासायला भाग पाडते.
राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघावर सातत्याने आरोपांच्या फैरी झडत आल्या आहेत असाच अनेकांचा समज आहे. वास्तविक पाहता आरोपांसोबतच सशस्त्र हल्लेही मोठ्या प्रमाणात होत आहेत. नुकतीच जानेवारी महिन्यात कोणाही सामान्य माणसाचे हृदय पिळवटून टाकेल अशी घटना घडलीय. मार्क्सवादी कम्युनिस्ट पार्टीच्या काही (गुंडांनी) कार्यकर्त्यांनी 18 जानेवारी 2017 रोजी राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाच्या एका स्वयंसेवकाची निर्घृण हत्या केली. संतोष कुमार असे या हल्ल्यात मृत पावलेल्या 51 वर्षीय स्वंयसेवकाचे नाव आहे. मध्यरात्रीच्या वेळी संतोष कुमारा यांच्या झोपडीवजा घरात माकपचे गुंड घुसले. धारदार शस्त्रास्त्राने कुमारा यांच्यावर हल्ला चढविण्यात आला. या हल्ल्यात त्यांचा मृत्यू झाला. धक्कादायक बाब म्हणजे ही सर्व घटना त्यांच्या दोन मुले आणि पत्नीसमोर घडली. इतकी क्रूरता या हल्ल्यात होती. त्या दिवशी आणखी एका स्वयंसेवकावर हल्ला चढवून त्याला अर्धमेल्या अवस्थेत सोडण्यात आले. इतक्या हीन पातळीवर हे डाव्या विचारसरणीचे गुंड उतरलेत. या घटना म्हणजे केवळ योगायोग नसून यामागे एक थंड डोक्याने केलेले षडयंत्र आहे.
केरळमध्ये मागील वर्षी मे 2016 मध्ये सत्तांतर झाले. या सत्तांतरानंतर मार्क्सवादी कम्युनिस्ट पार्टीचे सरकार त्या ठिकाणी सत्तेत आले. त्यानंतर मात्र गेल्या वर्षभरात राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघ आणि भारतीय जनता पक्षाच्या कार्यकर्त्यांवर सातत्याने सशस्त्र हल्ले होत आहेत. मुख्यमंत्रीपदाची सूत्रे हाती घेतलेल्या पिनरायी विजयन यांनी गृहमंत्रीपदही आपल्याकडेच ठेवले आहे. त्यांनी सत्तेत आल्यावर लगेचच तत्कालीन पोलिस महासंचालकांची पदावरून हकालपट्टी केली. त्यानंतर गेल्या वर्षभरात सातत्याने भाजप आणि संघ स्वयंसेवकांवर हल्ले चढवले जात आहेत. त्याची कोणतीच दखल मुख्यमंत्री घेताना दिसत नाहीत.
डाव्यांचा रक्तरंजीत इतिहास
साधारणपणे 1940 पासून राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाने केरळमध्ये आपल्या कार्याचा शुभारंभ केला. त्यानंतर संघाने आपल्या सेवाकार्याच्या माध्यमातून केरळमध्ये मोठ्याप्रमाणात कार्यकर्त्यांचे जाळे विणले. त्यामुळे चवताळलेल्या डाव्यांनी आपला प्रभाव कमी होत असल्याचे पाहून संघ स्वयंसेवकांवर हल्ले चढविण्यास सुरूवात केली. 1969 कम्युनिस्ट पार्टीच्या कार्यकर्त्यांनी टेलरकाम करणार्‍या वडिक्कल रामकृष्णन या स्वयंसेवकावर हल्ला चढवून त्यांची निघृण हत्या केली. धक्कादायक बाब म्हणजे हा हल्ला करणार्‍या आरोपींमध्ये पहिले नाव हे केरळचे विद्यमान मुख्यमंत्री पिनरायी विजयन यांचे आहे. दुसरा आरोपी आहे तो म्हणजे माकपचे स्टेट सेक्रेटरी कोडियेरी बालकृष्णन यांचे सासरे राजू मास्टर यांचे. हत्येनंतर पोलिस तपासातील त्रुटी आणि राजकीय हस्तक्षेपामुळे या दोघांचीही यातून सुटका झाली. एकाद्या हत्येतील प्रमुख आरोपी असलेली व्यक्ती आज केरळचा मुख्यमंत्री असणे म्हणजे लोकशाहीची खुलेआम धिंड काढण्याचाच प्रकार आहे.
डाव्यांनी घडवून आणलेल्या या हत्येचे सत्र इथेच थांबत नाही. गेल्या पाच सहा दशकात राष्ट्रीय स्वयंसेवक संघाच्या जवळपास 270 हून अधिक स्वयंसेवकांची हत्या करण्यात आली आहे. यामध्ये केरळमधील 14 पैकी 10 जिल्ह्यात हे हत्यासत्र सुरू आहे. यामध्ये कन्नूर जिल्हा आघाडीवर आहे. कम्युनिस्टांच्या दृष्टीने कन्नूर जिल्ह्यातच माकपचा जन्म झाला. तेथूनच ही चळवळ पुढे सरकली. मात्र आजच्या घडीला त्या ठिकाणी संघाने मोठ्याप्रमाणात आपले कार्य उभे केले आहे. संघाच्या सेवाकार्यामुळे कम्युनिस्ट पार्टीतील अनेक कार्यकर्त्यांनी पक्षाला सोडून संघकार्यात झोकून दिले आहे. मात्र चवताळलेल्या हिंसक वृत्तीच्या सीपीएमने संघटना सोडून जाणार्‍या कार्यकर्त्यांवर हल्ले चढवायला सुरूवात केली.
हिंसेची परिसीमा म्हणजे, भाजपचे कन्नूर जिल्हा सरचिटणीस पन्नीयान्नूर चंद्रन आणि भाजप युवा मोर्चाचे प्रदेश उपाध्यक्ष असलेल्या के.टी. जयकृष्णन मास्टर यांच्या हत्या. जिल्हा सरचिटणीस पन्नीयान्नूर चंद्रन हे आपल्या पत्नीसह घरी परतत असताना त्यांच्यावर बॉम्ब फेकण्यात आला. यामध्ये त्यांचा मृत्यू झाला. तर प्रदेश उपाध्यक्ष के.टी. जयकृष्णन मास्टर हे पेशाने शिक्षक होते. वर्गात विद्यार्थ्यांना शिकवत असताना विद्यार्थ्यांसमोरच कम्युनिस्ट पार्टीच्या कार्यकर्त्यांनी त्यांच्यावर धारदार शस्त्राने हल्ला करून त्यांची हत्या केली. क्रूरतेची ही परिसीमा क्वचितच एकाद्या विचारधारेच्या पक्षाने गाठली असेल. आजतागायत कन्नूर जिल्ह्यात जवळपास 82 संघ स्वयंसेवकांची हत्या करण्यात आली आहे.
केरळ मुख्यमंत्र्यांच्या मतदारसंघातही हत्यासत्र
कन्नूर जिल्ह्यातील पिनरायी हे विद्यमान मुख्यमंत्री पिनरायी विजयन यांचा मतदारसंघ. या मतदार संघातच संघ स्वयंसेवक असलेल्या पिता-पुत्राची हत्या करण्यात आली आहे. 12 ऑक्टोबर 2016 रोजी आपल्या गर्भवती असलेल्या बहिणीसाठी मेडीकलमधून औषधे आणण्यासाठी गेेलेल्या रेमिथ उथमन या युवकाची दिवसाढवळ्या हत्या करण्यात आली. या हत्येमुळे ती गर्भवती बहिणी आणि रेमिथची आई आता हतबल झालेत. त्यांच्या घरातील दोन्ही पुरूषांची हत्या करून त्यांना संपविण्यात आले आहे. रेमिथच्या वडिलांची हत्या देखील याच कम्युनिस्ट गुंडांनी केली होती. 22 फेब्रुवारी 2002 रोजी बस चालक असलेले रेमिथचे वडील उथमन यांची वाहन चालवत असतानाच हत्या करण्यात आली होती. त्यामुळे रेमिथचे पूर्ण कुटंबच आता कायमचे संपवले गेले आहे. यापुढे रेमिथच्या कुटुंबाचा वंश संपविण्याचे काम या कम्युनिस्ट गुंडांनी केले आहे. एखादी विचारधारा वा पक्ष अशी माणसे आणि कुटुंबे संपवून नक्की काय साध्य करणार आहे हाच खरा प्रश्‍न उपस्थित होतो.
एकीकडे महाराष्ट्रात डॉ. नरेंद्र दाभोळकर आणि कॉम्रेड गोविंद पानसरे यांच्या हत्येनंतर माध्यमातून बेछूटपणे हिंदुत्ववाद्यांवर आरोप केले जातात. कोणत्याही हत्येचे समर्थन करणे चुकीचेच आहे मात्र, केरळ मधील या अशा असंवैधानिक आणि देशविघातक कृत्याचे समर्थन करणे कितपत योग्य आहे? पत्रकार आणि माध्यमांनी आता कोणत्याही विचारधारेच्या बाहेर पडून एक जबाबदार संस्था वा व्यक्ती म्हणून सर्व घटनांकडे पाहणे, त्याला विरोध करणे गरजेचे आहे. कारण व्यक्ती कोणत्याही विचाराची असो तिला संपवून विचार नक्कीच संपवता येणार नाही हेच खरे.
9769179823
twitter @sagarsurawase
